Rio de Janeiro, onvergetelijk!

De tijd vliegt hier, vandaag zit ik hier alweer 5 weken en morgen wissel ik van gastgezin. In deze vijf weken heb ik ontzettend veel mee gemaakt, eigenlijk de ene cultuurshock na de andere gehad. Ontzettend veel lieve mensen ontmoet en afgelopen week echt een van de mooiste plekken van Brazilië gezien: Rio de Janeiro! In één week heb ik veel gezien, teveel om op te noemen maar toch ga ik het proberen.

Woensdag 13 februari om 19.00 vertrokken vanuit Bauru richting Rio de Janeiro, een reis van zo'n 13 uur. Het was de eerste keer dat ik een deel van de andere exchangers zou zien die bij mij in het district zaten. Canada, Amerika, Duitsland, Taiwan, Zuid-Korea, Indonesië en Hongarije, mijn talenkennis is dus weer wat verbreed. Weer wat pins en visite kaartjes rijker! Om 08.00 kwamen we aan bij ons hotel Mirasol Copacabana. Ik sliep de vier dagen dat we daar waren met twee Duitse meisjes op een kamer, Amira en Romi.

Donderdag 14 februari na dat iedereen gereed was voor de eerste toeristische bezienswaardigheid reden we naar Park of Tijuca ook wel Christ Redeemer. Na in een ongelofelijk lange rij te hebben moeten staan voor een kaartje konden we dan toch eindelijk naar boven, met een soort van tram, er gezellig en lekker op elkaar geduwd, alsof 40 graden nog niet heet genoeg was. Het was het waard, later heb ik het het mooiste uitzicht gezien. Erg speciaal om de stad van een grote berg te bekijken, de rijke delen, maar ook de arme delen te zien van Rio de Janeiro. Na dat iedere zijn foto's gemaakt had en zowat levend verbrand was gingen we weer naar beneden met het wel zo comfortabele tram. Een maal beneden heerlijk geluncht bij een typisch Braziliaans restaurant met de meest lekkere gerechten waar je niet op uitgekeken raakt! Eenmaal terug in het hotel, heerlijk gezwommen op het dak terras. Als je rechts keek was het uitzicht de Atlantische oceaan en als je links keek was het Christ Redeemer, dikke mazzel!

Vrijdag 15 februari we konden kiezen uit een citytour of naar het strand. Uit eindelijk werd het beide. In de ochtend hebben we een rondleiding gehad door het oude stadsdeel van Rio de Janeiro, waar ik ook nog eens een Nederlander tegen het lijf liep toen ik bij het Rotary beeld met mijn Nederlandse vlag een pose deed, haha. Na dat we daar ongeveer hele ochtend hebben rond gewandeld en naar kleine marktjes waren geweest, hebben we in de middag geluncht en zijn we daarna met een groepje naar het Copacabana geweest. Copacabana is een van de meest beroemde stranden van Rio de Janeiro, waar zelfs mijn moeder over is begonnen of ik daar ben geweest. Ook worden er liedjes over geschreven, net zoals over Rio de Janeiro.

Zaterdag 16 februari in de ochtend zijn we naar de Sugar Loaf geweest, dat zijn twee gigantische bergen met een soort van kabel-banen er tussen met cabines. Ook daar had je geweldig uitzicht over de stranden en Rio de Janeiro stad. Na vele foto's gemaakt te hebben bij het eerste station, gingen we naar de tweede berg, waar een Amsterdamshop was en waar ze zelfs stroopwafels verkochten. Ik was verbaasd, was het in de steden waar ik was geweest nog niet tegen gekomen. Na nog meer foto's gemaakt te hebben weer terug naar beneden. Eenmaal terug in het hotel, ging iedereen voor 4 uur slapen, want om 6pm zouden we vertrekken met de metro naar de andere kant van de stad waar The Champion Parade zou plaats vinden. Het begon om 8 uur en we waren om half 6 in de ochtend weer terug in het hotel. Zo'n optocht heb ik echt nog nergens tegen gekomen. De wagens waren zo mooi versierd en zo ontzettend groot, waanzinnig! De samba muziek, was nog beter dan dat we het verwachtte. Er stonden negen tribunes waar in het midden een straat liep, waar alle wagens overheen zouden gaan. Iedere samba school, een samba school betekende ook wel een groep met wagens die de strijd aangingen om de mooiste act op te stellen, één school duurde een uur, in totaal waren er 9 samba schools. Het was heel erg spectaculair om te zien, zoiets maak je denk ik maar een keer mee!

Zondag 17 februari na dat we terug kwamen hebben we eerst ontbeten, gedoucht en lekker wezen slapen. Daarna zijn we met en groepje met de metro naar de andere kant van de stad geweest en naar Ipanama praia geweest. Waar de golven nog hoger en sterker zijn, waar iedere kats lam op het strand ligt omdat er om de 5 minuten een man met tequila shotjes langs komt. Helaas zijn wij dan exchange studenten.. Maar we hebben heerlijk gezwommen! Daarna nog even een inspirerende ronde over de wel belovende Hippie Market gedaan, maar dat stelde niet meer voor dan een zweverige markt met mensen die zo stoned waren als een garnaal. Terug gekeerd in het hotel lekker gedoucht en koffers gepakt en met z'n allen een kleine exchange-student-party gehad. De studenten die op exchange zijn of zijn geweest zullen zeer waarschijnlijk wel weten wat daar mee word bedoeld.

Maandag 18 februari EEN MAAND IN BRAZILIË, en ja die maand is me ongelofelijk goed bevallen, hopelijk zijn de andere 10 ook zo geweldig! We zijn met de bus naar Paraty gereden, een stad ongeveer 6 uur van Rio de Janeiro vandaan. Iedereen even bij geslapen! Eenmaal aangekomen konden we de gene die zich niet hadden in geschreven voor de trip zich nog voor het snorkelen inschrijven en voor de barbecue, ook konden ze kiezen voor een ander project wat nog eerst verzonnen moest worden, dus was weer lekker op z'n Braziliaans ''het maakt niet uit wat het is, als je maar iets doet''. De kamers werden verdeeld, ik sliep met een meisje van Duitsland, Amerika en Zwitserland in een appartement. We hebben gegeten in een buffet restaurant, waar we eerst een half uur heen moesten lopen, erg jammer want de voeten deden nog pijn van het staan en dansen bij het carnaval. Eenmaal aangekomen bij het restaurant heerlijk gegeten, toen we vroegen wat we eigenlijk hadden gegeten bleek het een cavia te zijn, beetje jammer! Na een korte rondleiding door het oude deel van Paraty konden we zelf nog een rondje om nog wat souvenirtjes te kopen voor gast-families.

Dinsdag 19 februari vroeg ons bed uit voor het diepzee duiken. Wauw, mooi uitzicht vanaf de voorkant van de boot op de blauwe zee en de witte stranden, de onbewoonde eilanden met torenhoge palmbomen. 20 minuten gevaren naar een soort van eiland waar we zouden gaan duiken. Iedereen kreeg zijn eigen beker en heerlijke snoepjes. Eerst heerlijk gezwommen, het water was zo zout dat je gewoon bleef drijven. Even later kregen we een ongelofelijk warm pak aan, wat zo strak zat dat je het in het water moest aan doen, een riem om zodat je een soort van zou gaan zinken, een zwemvest zodat je zou blijven drijven, een gasfles zodat je niet zou stikken en een duikbril zodat je alles goed zou zien. Ik was zo ontzettend zenuwachtig en bang dat ik werkelijk waar in het water gegooid moest worden, omdat ik zelf niet durfde. Toen ik weer boven kwam, was ik blij dat ik nog niet verdronken was. Toen Anna, een Canadees meisje er nog in moest ging ik oefenen of ik onder water zou kunnen ademen met het zuurstof uit de fles, wat niet lukte omdat ik nog totaal in paniek was. Even later heb ik de meest mooie koralen, nemovisjes en scholen met glimmende en schitterende visjes gezien, een schelp van de bodem mee gepikt. Eenmaal weer boven water, hadden we een barbecue, na dat allemaal terug naar de appartementen. Gegeten en geslapen omdat we de volgende dag er vroeg uit moesten.

Woensdag 20 februari de trip zat erop, de koffers waren opnieuw gepakt, laatste check of we alles hadden. Iedereen in de bus klaar om van 07.30 tot 18.00 uur in de bus te zitten. Aangezien dat iedereen helemaal uitgeput was van deze indrukwekkende week, sliep iedereen en was het ongekend stil. Mijn gastvader pikte mij op in Bauru, een stad dicht bij Duartina, mijn stad. We reden naar huis, pakte mijn koffer uit, zette de foto's op mijn computer en ben in een diepe slaap gevallen. Helaas wekte mijn wekker mij de volgende ochtend weer om 05:45, want school stond weer te wachten. Aangezien dat het hen niet heel veel uitmaakt wat je doet op school, heb ik lekker een ochtendje uitgeslapen in de houten schoolbanken. S'middags een ijsje gehaald bij de lokale ijsboer en mijn eerste Portugese les gehad.


Mijn leven hier begint eindelijk ergens op te lijken, begin de taal te verstaan als ze langzaam praten en kan de groeten etc. Beter iets dan niets! De volgende trip zal plaats vinden in april! Iedereen die zich geroepen voelt om iets over te maken naar: help Fieke op reis fonds
Donaties zijn van harte welkom! Grapje natuurlijk.


Heel veel liefs, knuffel's en kussen vanuit het beeldschone Brazilië,

Fieke