Over de helft

Het blijft toch bijzonder hoe snel de tijd gaat. Dat ik vandaag (alweer) 6 maanden in Brazilië zit en (nog maar) 5 maanden heb. Dan mag ik natuurlijk niet zeuren volgens alle andere exchange studenten die (alweer) thuis zijn, maar begin me af te vragen waar alle tijd is gebleven sinds ik hier zit.

Ik geloof dat ik ben geeïndigd vorige keer bij Festa Junina. Zondag 30 juni hebben ik en mijn schoolgenoten gedanst bij het schoolfeest. In lelijke jurken en schaamteloze stippen op je wangen die sproeten moesten voorstellen, jammer dat mijn moeder wat was uitgeschoten met de stift, uiteindelijk alles hersteld en zag ik er prachtig uit volgens haar. Ik danste met Leandro, 14 jaar en heb besloten dat ik hem mee naar Nederland.

Ook heb ik de hele maand juni vakantie, het is te koud om naar school te gaan. Aangezien dat het heerlijk is, vol zon en bruine benen, maakt niet uit, heb het prima naar mijn zin! Naar Avaré geweest een grote stad waar mijn derde gastgezin oorspronkelijk vandaan komt en over twee maanden terug naar verhuisd. Naar een soort van appartementen complex geweest van Banco do Brasil, heerlijk en alles erop en d'r aan. Van tennisbanen tot jetskieën. Soort van vakantie in eigen land. Daarnaast Regionopolis, Bauru, Vera Cruz, Garça, Lucianopolis en Regionopolis. Gisteren naar een gigantisch water(pret)park geweest, sowieso 5 keer zo groot als Duinrell in Nederland. Termos das Larajais, echt alleen maar glijbanen die je de meest gruwlijke blauwenplekken opleveren. De heten zwembaden (38 graden) en de palmbomen overal, of toe wel. Je kijkt je ogen uit! Helaas was het zo ontzettend druk, dat er niet echt veel te zwemmen viel en het water ongelofelijk vies was.

Daarnaast mag ik nu ook eindelijk alleen reizen. Aangezien er allemaal nieuwe exchange studenten komen, oude exchange terug komen en exchange studenten gaan. Het is een groot feest, volgende maand een grote bijeenkomst met iedereen. Ook komt er nog een ander Nederlands meisje naar district 4510. Helaas woont ze dan wel weer 300 km van mij vandaan!

Ook zal ik over twee weken alweer verwisselen van gastgezin. Dit keer keren we terug naar de eerste familie, de familie die mij uit São Paulo heeft opgehaald dus dat is een groot feest want ze zijn geweldig! Ook zal mijn gastzusje die een jaar in Canada is geweest terugkeren naar Brazilië, dubbelop gezelligheid! Twee maanden daar en dan naar mijn laatste gast gezin.

‘Você sou um Brasileira de Paraguay’, of toe wel 'Je bent een Braziliaanse uit Paraguay' Ik hoor het mijn derde gastzusje, nog zeggen, toen ik mijn Braziliaanse ID kaart kreeg. Waarom? Puur omdat in Paraguay, eigenlijk alles wel nep is. Zoals ik al zei, 6 maanden in een gigantisch land! Met mijn gastfamilies reis ik veel naar andere steden voor familie of speciale bezienswaardigheden. En vergeet dan ook de reizen van Rotary niet, Rio de Janeiro en Foz do Iguaçu. Ik ben zover en heb nu al zoveel gezien dat het voelt alsof ik de helft van het land heb gezien. Wat uiteraard ongelofelijk stom klinkt, want het is maar een klein deel geweest van mijn district São Paulo. Wat ik vooral in deze eerste maanden heb geleerd, is om van een land te houden, grote grenzen te verleggen, angsten te verjagen en doelen te bereiken. Ik heb vriendinnen, 4 geweldige families en een groot hart voor Brazilië. Ik wil tot nu toe niet naar huis. Ik heb heimwee gehad en nu af en toe nog steeds, maar dat vervaagd met de tijd, je leert er mee omgaan en het langzamerhand een plekje te geven.
Ik mis niet Nederland maar mijn familie en vrienden + frikandellen en kroketten natuurlijk. Fietsen in tegenwind, de kou en het openbaarvervoer. Kan ook kloppen, omdat het hier min of meer om te huilen is. Hier betaal je een godsvermogen aan een kaartje voor de bus, fietsen is te ver en lopen dus helemaal, maar je weet niet hoe je auto rijden moet. En het is één van de don’ts: no driving.

Ik ga nog even goed genieten voor mijn laatste weken vakantie!

Beijos é tchau!

Fieke