Te amo Brasil

Ik zit hier nu inmiddels 2,5 maand, hier en daar heimwee maar gaat me voor de rest prima af, de tijd vliegt dus er wordt hier optimaal genoten, van het goede weer, het lekkere eten en de lieve mensen. Probeer nog steeds iedere dag als een soort van gemotiveerde leerling naar school te gaan, helaas mislukt dat, het enige wat ik doe is armbandjes en woordzoekers maken en hier en daar een kleine powernap. Omdat ik in de eindexamen klas zit, hadden we 3 weken terug een zogenaamde 'hippie party', iedereen lelijke kleren aan met kleuren die vloeken als de pest, bandjes om het hoofd, maar we hadden ongelofelijk veel plezier! Daarnaast heb ik veel leuke dingen te doen, met vrienden en vriendinnen ijsjes halen, rondjes fietsen en barbecueën. Rotary organiseert veel in deze maanden, twee weken terug hebben we met 7 verschillende organisaties kleding ingezameld voor de armere mensen uit onze stad. Er reden grote schoolbussen rond om daar de kleding achter te laten en ambulances om de mensen wekken en om te laten weten dat het was begonnen, de inzameling. Ook had ik een verjaardag van een van mijn beste en gezelligste jongens uit mijn klas, hij werd 18, overheerlijke barbecue gehad met iedereen, daarna naar een vriendin zijn huis gereden, waar we de hele avond de salsa en samba hebben gedanst en gezwommen in het verwarmde zwembad.

De week erna was het Pasen en ik ben met mijn gastfamilie naar Pirajuí geweest, daar woont een groot deel van de familie, iedereen kwam bijeen om naar de kerk te gaan en later naar een gigantische night club te gaan, daar doen ze aan thema avonden, er waren 4 zalen die hele-maal vol zaten met samba dansende mensen. Het begon om 11 uur en we waren om 8 uur thuis, ik kan zeggen, ik was goed verrot!

Gisteren had ik mijn negende Rotary meeting, groot feest, kreeg mijn een pin. Het had een pin moeten zijn met de Nederlandse vlag en de Braziliaanse vlag, zodat we altijd verbonden zouden blijven. Ook mijn officer kreeg er een. Helaas was er een kleine mis communicatie en dacht de organisator dat ik uit Frankrijk kwam, en heb dus nu een pin met de Franse vlag en de Braziliaanse vlag. Heel de Rotary op zijn kop, Fieke heeft zojuist haar eerste goed kloppende zin in het Portugees gezegd. ''Meu Real feliz e porque eu estou muito feliz''. Iedereen stond op en begon juichend te schreeuwen dat er een wonder was gebeurd. Ik begin langzaam over de drempel heen te komen van het praten, op school begin ik soort van conversaties aan te gaan en probeer Portugese woordjes toe te voegen in Engelse zinnen. Lees kinderboeken die bedoeld zijn voor kinderen van ongeveer 6 jaar. Oke, dan voel je je raar. Maar het werkt!

Eind mei hebben we een grote conferentie met alle exchange studenten van mijn district die moeten gaan, die nu in Brazilië zijn en die terug zijn gekomen. Over een aantal weekenden ga ik naar een andere stad, om wat andere exchange studenten op te zoeken een Duitser en een Canadees, gezellig!

Omdat ik mijn moeder niet wilde laten huilen en mijn overige familie, vrienden en vriendinnen niet onnodig bezorgd wou maken, heb ik erg verstandig geen 1 april grap uitgehaald. Volgend jaar neem ik weer de oude goude ''je veter zit los!''.


Heel veel liefs en een kusje,

Fieke