Foz do Iguaçu

Afgelopen week een korte maar krachtige trip gehad, naar Foz do Iguaçu. De reis was met nog 24 andere exchangers vanuit Mexico, Canada, Hongarije, Frankrijk, Duitsland, Denemarken, USA en Zuid-Korea.

Maandag de 4 uur in de ochtend van vertrek de laatste spullen bij elkaar gezocht en 5 uur reden we naar Bauru, waar een busje een deel van de exchange studenten zou komen ophalen. Garça, Marilia en Presente Prudente en toen stapte we over in een grotere bus. We reden uren langs maisvelden, campings en dorpjes. Na 14 uur in de bus gezeten te hebben kwamen we aan, in hotel Nadai. 's Avonds gegeten in het restaurant.

Dinsdag 7 uur ontbijt en daarna naar Paraguay, na een half uurtje in de bus hebben gestaan tussen vieze en stinkende mensen waren we in Paraguay. Het eerste wat ons werd toe geschreeuwd was ''bonita, linda!''. Niet omkijken en zo snel mogelijk doorlopen was het motto van die dag geloof ik. Na dat we in een gigantisch shoppincenter Monalisa, met scherp geprijsde producten waren geweest zijn we over de straten geweest, waar je de meest neppe troep kunt krijgen. Na twee uur rond gezwerft te hebben, zijn we naar Itaipu in Brazilië geweest, dat is de waterkrachtcentrale. Waar word energie op gewekt voor Brazilië en Argentinië en ja, het was gigantisch!

Woensdag half 7 ontbijt en daarna naar Argentinië. Ik hoor het de gids nog zeggen ''camera's kunnen mee o en regenkleding en of droge kleding totaal niet nodig, lopen zal niet verder dan 4 kilometer zijn dus slippers kunnen makkelijk!''. Eenmaal aangekomen bij de grens van Brazilië en Argentinië paspoorten laten zien + stempels. Ik denk dat ik 1 meter in Argentinië was, druk aan het praten en helemaal loca dat we er gewoon waren, ben ik onwijs hard tegen een hek aangelopen waardoor mijn knieën nu charmant blauw zijn, vervolgens viel mijn vriendinnetje en was d'r teen open, komt dat EHBO diploma toch nog een keer van pas! We hebben we bijna gelopen naar het park, gelukkig kwamen na 8 kilometer lopen de taxis ons tegemoet rijden. Na wel wat meer dan 4 kilometer gelopen te hebben, op slippers, begonnen de eerste klachten en blaren. Eenmaal aangekomen bij een gigantische brug van 3 kilometer kwamen we aan op het punt waar we toch wel degelijk onze regenkleding nodig hadden en de camera's eigenlijk niet kon gebruiken, we waren bij een stukje hemel met gigantisch lawaai, de grootste waterval die ik ooit heb gezien en ik geloof nog steeds dat er niet groter bestaat. Het maakt me niet meer uit, dat ik veelte veel geld moest betalen voor me camera die half stuk was, door het water, zo'n waterval moet je hebben gefotografeerd, helaas zijn de foto's niet fantastisch, maar het gaat om het idee. Kletsnat terug lopen en drogen in de zon, ja dat is Zuid-Amerika. De rest van de dag hebben we de meest indrukwekkende dingen gezien en natuurlijk empanadas gegeten. In de avond zijn we naar een Churraschuria geweest, dat is een tent waar je alleen maar halve koeien en varkens voorbij ziet komen van de barbecue en alles onbeperkt dus wij waren gelukkig, later op die avond was er een leuke show over de muziek van Zuid-Amerika. Peru, Chili, Argentinië, Brazilië, Paraguay en Mexico.

Donderdag, de laatste dag. De Braziliaanse kant van de watervallen bekeken. Een gigantisch vogelpark geweest. Papagaaien, Tucano's, Flamingo's en nog meer. Zelfs een papagaai op me arm gehad, die een van mijn favoriete armbandjes heeft stuk gebeten en een cobra om mijn nek gehad. Nu hoor ik jullie denken, waarom een cobra het was toch een vogelpark? Ja, dat was het ook. Maar dit was een extratje, haha. Helaas mochten we geen foto's maken, omdat als hij het geluid zou horen en de flits zou zien, zou hij helemaal leip worden. Prima, dan niet. Nooit gedacht, dat ik er een om me nek zou willen of durven hebben, maar uiteindelijk viel het allemaal best mee... Ook was het de dag van de extra activiteiten, we konden kiezen uit een helicoptervlucht en of een boottocht in de watervallen. Ik heb gekozen voor de boottocht en het was super koud maar awesome! s'Avonds hebben we gegeten in het hotel en rond 8 uur reden we terug naar onze steden.

Voor alle mensen of volgende exchangers, die misschien wel toevallig deze blog lezen en die toevallig een keer naar Brazilië gaan, zorg ervoor dat je naar Foz do Iguaçu gaat. Je zal je totaal loca voelen en je komt hoe dan ook wel een keer mensen van je eigen nationaliteit tegen, helemaal de moeite waard dus, het is een stukje hemel en natuur wat iedereen mooi vind.


Heel veel liefs,

Fieke